Zaterdagmorgen 8 november 2025
De bijna twintig vrijwilligers van onze zaterdagwerkgroep landschapsbeheer werken graag een morgentje buiten in de natuur. Opslag uit de heide halen, Amerikaanse vogelkers zagen, een paar duizend eikjes planten, een houtwal afzetten, ze vinden het allemaal prachtig om te doen. Het meest populair van alle werkzaamheden is en blijft 
het wilgen knotten. Dat is ook wel te verklaren. In de eerste plaats doen we dat op een hele mooie locatie in de bovenloop van het Reestdal. Krok heet die plek, het ligt bij De Mulderij vlak bij Dedemsvaart. Veel natte hooilanden, de wilgen staan langs een oprit en langs een sloot. Het uitzicht over het beekdal is magnifiek, vooral vanaf de ladder of, nog mooier, als je bovenin een bijna geknotte boom zit. De tweede verklaring moeten we zoeken in de aard van het werk. Die is namelijk behoorlijk gevarieerd en arbeidsintensief. Met een ladder, zaag en takkenschaar het beekdal in op zoek naar jouw wilg. Goed kijken waar je loopt, want de aangrenzende hooilanden zijn kletsnat, op sommige plekken staat zo’n 20 of 30 cm water. Meer dan 30 wilgen staan hier langs een slootkant, ze zijn drie jaar terug voor de laatste keer geknot.
Pittig werk
Aangekomen bij de wilg is de eerste klus het wegknippen van de dunnere twijgen. In de wilgenwereld spreken we niet van takken of twijgen, maar van tenen. Daarna is er ruimte voor de zaag, een trekzaag met een handvat en een smal gebogen zaagblad. Met dit fijn getande gereedschap kun je de dikkere tenen zagen, als het lukt een paar centimeter boven de knot. Alle tenen mag je over de sloot gooien. Aan de overkant worden ze op rillen gelegd. Ben je nog een beetje soepel in de spieren, dan lukt het misschien ook nog om zittend boven in de knot de laatste tenen af te zagen. Zwetend, moe maar erg voldaan kijk je dan trots naar jouw geknotte wilg. Dat heb ik dan toch maar even gefikst ! Pittig werk is het , je kunt je calorieën wel kwijt. Bewegen ,bewegen en nog eens bewegen, dat is toch gezond voor lichaam en geest ? Dat moe zijn aan het eind van de morgen , dat omkijken naar die rij wilgen die er nu allemaal heel anders uitzien, het samenwerken, dat inademen van de frisse lucht, het zou zo maar de derde motivatie kunnen zijn om met deze klus mee te doen.
